Wadi Rum, czyli jak udało nam się przeżyć na pustyni

Godzina 6:00. Pod nasz hotel w Wadi Musa podjeżdża bus, którym udamy się na pustynię. Siedzą w nim już pierwsi turyści, a w ciągu najbliższej godziny pojazd zapełni się w 100%. Po drodze zabierzemy jeszcze kilka osób – tym razem miejscowych, którzy tym samym busem jadą do pracy.

Po około dwóch godzinach jazdy zatrzymujemy się u bram Wadi Rum. Tu każdy z nas, indywidualnie, kupuje wejściówkę. Wsiadamy z powrotem do busa i jedziemy dalej, do centrum turystycznego, w którym na każdego z nas czekają kierowcy z kampów, w których nocujemy. Aby mieć pewność, że nikt nie zostanie pozostawiony sam sobie, kierowca busa już w drodze zbiera od nas informacje o zarezerwowanym noclegu i obdzwania właścicieli z informacją o wiezionych przesyłkach. W „centrum rozładunku turystów” wydaje każdego turystę właściwemu właścicielowi kampu.

Zanim Ali, nasz kierowca, zawiózł nas do obozu, spędziliśmy 3 godziny na umówionej wcześniej wycieczce jeepem po pustyni. Prędkość i orzeźwiający wiatr sprawiały, że mimo iż byliśmy załadowani na odkrytej tylnej pace, nie czuliśmy specjalnie, że jesteśmy na pustyni. Każda przerwa na eksplorowanie atrakcji Wadi Rum to już inna historia. Przebywanie w kolejnych miejscach skracaliśmy do minimum, by jak najszybciej poczuć smyrgający nas chłodny wiatr.

Nasza wycieczka obejmowała takie miejsca jak Lawrence’s Spring, przyjemnie chłodny kanion Khazali, Mały Łuk i piękną ceglano – czerwoną wydmę, na którą Ali przygotował nam niespodziankę. Cóż, większość osób pewnie piałaby z zachwytu, ale my niekoniecznie. Co to za atrakcja? Sandboarding. Ale bez wyciągu, który wwiózłby nas na szczyt wydmy – tam mieliśmy się wdrapać sami. Pomijając fakt, że zjazd po wydmie do prostych nie należał, to wdrapywanie się na jej szczyt w pełnym słońcu i ponad 30-stopniowym upale wystarczająco zniechęciło nas do tej zabawy.

Całkowity brak wyobraźni – tak bym opisała siebie podczas planowania pobytu na pustyni. Bo według planu po kilkugodzinnej jeździe jeepem, resztę dnia mieliśmy spędzić relaksując się w obozie. Tego dnia było trzydzieści kilka stopni, cóż w mieście też bywa tak gorąco i udaje nam się przeżyć. Na pustyni udało nam się to cudem  Po 3 godzinach śmigania po wyjeżdżonych drogach Wadi Rum, zostaliśmy wyładowani w naszym obozie. Nie było już chłodzącego wiatru, nie było już wiatru w ogóle. Słońce w zenicie, zero cienia, w namiocie duszno, nasze ciała i mózgi zaczęły się przegrzewać. Każdy ruch był wysiłkiem, a oddychanie przychodziło z coraz większym trudem. Woda w butelce zrobiła się mocno ciepła, słodka gorąca herbata nie pomagała. Nie byliśmy w stanie funkcjonować. Ratunkiem okazała się położona nieco wyżej skała, przy której rozstawiony jest obóz, na której znaleźliśmy odrobinę cienia i finalnie przespaliśmy pół dnia, wyczekując lekkich powiewów wiatru. Po długich godzinach przyszedł wieczór, który przyniósł przyjemny chłód. Wtedy też z przyjemnością oddaliśmy się eksplorowaniu terenu, a Wadi Rum okazała się być bardzo przyjemną pustynią.

Wadi Rum wygląda zupełnie inaczej niż powszechnie znany wizerunek pustyni. Nie jest złota, a w jej krajobrazie nie dominują piaszczyste wydmy. Na pewno taka nie jest część pustyni, która udostępniona została turystom. Jest czerwona jak wypalona cegła i usiana mnóstwem skał, mniejszych, większych, z ciekawymi łukami bądź schowanymi pośród nimi wąwozami. Wieczorem, oświetlona promieniami zachodzącego słońca, czerwień ta staje się jeszcze głębsza.

Mnóstwo ofert noclegu znajdziecie na Booking.com. Nasz był w średniej półce cenowej.

Nas gościł: Rumshines Wadi Rum (na Booking.com występują jako Salem Camp)

W namiotach znajdują się łóżka. W osobnym budynku łazienki z bieżącą wodą. Śniadanie i kolacja podawane są w dużym namiocie socjalnym.

• rezerwacja miejsca w minibusie z Wadi Musa do Wadi Rum – tel.: 079 523 52 57
• można też poprosić w hotelu, by zrobili to dla nas
• cena: 7 JOD, płatne gotówką
• bus zaczyna zbierać turystów od godz. 6:00, podjeżdżając pod każdy hotel. Zapełnienie go zajmuje ok. godziny
• dojazd do Wadi Rum zajmuje ok. 2 godzin
• po drodze jest przystanek przy sklepie i kiosku z kawą

3-godzinna wycieczka jeepem: 55 JOD
Bilet wstępu na teren Wadi Rum: 5 JOD (wstęp również w ramach Jordan Pass)
Płatność gotówką

• O wycieczkę najlepiej zapytać w obozie, w którym nocujecie. My nie wiedząc, że nasz takie organizuje wysłaliśmy zapytania do kilku innych. Wszyscy odesłali nas do naszego obozu.
• Zaprowiantowanie w wodę i przekąski zrobicie w sklepie zaraz po wjeździe do centrum turystycznego
• W obozie nie ma internetu 🙂
• Jest znikomy zasięg sieci komórkowy – wymaga odejścia kilkunastu metrów w głąb pustyni