Smaki Turcji, czyli dania których nie możesz sobie odmówić

DO PICIA

# Ayran

Ayran zamawiam w Turcji do wszystkiego – doskonale komponuje się i z daniami mięsnymi, z simitem czy innymi bułeczkami. Trzeba pamiętać, by ten słony jogurtowy napój przed otwarciem wstrząsnąć (ja notorycznie o tym zapominałam). W sklepie kosztuje ok. 1 TL, w restauracjach ok. 3 TL.

# Turşu suyu

Turşu suyu to sok z kiszonych warzyw. Dostępny jest czysty sok, jak również w wersji z kiszonymi warzywami w środku kubeczka. My spotkaliśmy się z nim tylko na przystani Eminönü (Stambuł). Smak? Jak sok z kiszonych ogórków, ten smak w Polsce znamy chyba wszyscy.
Cena: 1,5 TL za czysty sok

# Boza

Obowiązkowo przed przyjazdem do Stambułu przeczytałam książkę „Dziwna myśl w mej głowie” Orhana Pamuka i oczywiście musiałam spróbować bozy (kto czytał zrozumie dlaczego 🙂 ). W tym celu udaliśmy się do pijalni bozy nieopodal meczetu Sulejmana. Nie byle jakiej, bo to pijalnia Vefa Bozacisi, czyli ta która swoją masową produkcją i sklepową dystrybucją wypierała z ulic sprzedawców bozy jak Mevlut, bohater książki. Jasne, że wolałabym spotkać na ulicy pokrzykującego „boooza” sprzedawcę, ale jak to się mówi: jak się nie ma co się lubi to się lubi co się ma 🙂

Pijalnia jest bardzo klimatyczna. Kilka stolików, wystrój dosyć surowy, sprzedawcy w białych fartuchach. W ofercie boza i sok z granatu. Szklaneczki oraz jednorazowe kubeczki wypełnione bozą posypaną cynamonem ustawione są na blacie baru. Płacisz i wybierasz sobie szklankę. Można dokupić prażoną ciecierzycę, ale ja byłam tak podekscytowana faktem, że za moment spróbuję bozy, że kompletnie o tym nie pomyślałam.

Boza jest gęsta. Tak gęsta, że ciężko się ją pije, wygodniej jest jeść łyżeczką. Jest jednocześnie słodka i kwaskowata. Ja bym ją zakwalifikowała do deserów a nie napojów.

POLECANE MIEJSCE
Vefa Bozacisi
Cena: 3 TL za szklankę bozy, 9 TL za 1l w plastikowej butelce.

*UWAGA UPDATE CENOWY – w 2019 r. szklanka bozy kosztowała 5 TL.

BOZA W POLSCE
W okresie międzywojennym boza była popularna w Białymstoku. Był to trochę inny napój niż ten turecki, ponieważ białostocka boza (a właściwie buza, bo tak nazywana była w Białymstoku) wytwarzana była z kaszy jęczmiennej a nie kukurydzy. Przegryzana była kawałkiem słodkiej chałwy. Buzę „przywieźli” do Polski imigranci z Macedonii.

# Kawa turecka

Równie mocno jak pić lubię oglądać proces parzenia kawy. Tak było w Jordanii, tak było też w Stambule. Dodając do tego sposób podania, wychodzi sztuka.
Cena: 4 – 6 TL

*UWAGA UPDATE CENOWY – w 2019 r. ceny poszły do góry. Za najdroższą kawę płaciliśmy nawet 15 TL.

# Herbata

Podobnie jak kawa, herbata w Turcji ma wymiar społeczny, a liczne herbaciarnie tętnią życiem. Herbatę dostaniemy wszędzie, najczęściej w szklaneczce w kształcie tulipana. Zawsze z dodatkiem cukru.

POLECANE MIEJSCE
Najmilej wspominam herbaciarnię na Uskudar – na schodach nad Bosforem, z widokiem na wieżę Galata. Tam też o zmierzchu oglądaliśmy wyskakujące z wody delfiny.
Cena: tutaj herbata była dosyć droga, bo kosztowała 5 TL, ale była też w większej szklance. Średnia cena herbaty to 1,5 – 3 TL.