Londyńskie mews’y

Mews to niewielka uliczka, najczęściej brukowana, wzdłuż której znajdują się szeregowe domki. Można postawić kropkę i zakończyć ten wpis. Ale gdyby tak było temat mews’ów nie byłby aż tak ciekawy, by spędzić cały dzień zaglądając właśnie do tych uliczek (tak jak my to zrobiliśmy). Poczytajcie o mews’ach i dajcie znać w komentarzu, czy tak jak ja zapragnęliście w jednym zamieszkać.

Pierwotnie mewsem nazywany był rząd stajni (czyli właśnie te domki), w których trzymane były konie i przechowywane powozy, i w których znajdowała się także niewielka część mieszkalna dla koniuszych. Mews’y znajdowały się na tyłach większych i bardziej reprezentacyjnych ulic i placów, wzdłuż których w okazałych willach mieszkali co bogatsi mieszkańcy Londynu. Dzięki temu mieli oni szybki dostęp do swoich powozów, a stajnie nie szpeciły obrazu miasta. W czasach kiedy ludzkość zaczęła przesiadać się z powozu do auta stajnie nie były już tak potrzebne. Część z nich zaczęto przerabiać na garaże, magazyny, graciarnie. Ale dosyć szybko zauważono w nich potencjał i zaczęto przeobrażać w domy – świetna lokalizacja w najlepszych dzielnicach miasta, często w samym centrum (okolice Hyde Park, Regent’s Park, Holland Park), możliwość zaadaptowania części stajennej na mieszkanie bądź po prostu przerobienie na garaż (co znacznie zmniejsza koszty parkowania w mieście), mimo iż położone w centralnych punktach miasta, to lokalizacja „na tyłach” sprawia, że jest bardzo cicho i kameralne.

Prawdopodobnie pierwszy mews zaadoptowano na dom w 1908 roku w dzielnicy Mayfair, który został później okrzyknięty „the best bijou house in London” („londyńskim klejnotem”). I ponoć ta transformacja narodziła trend. Kolejne stajnie zaczęły być przerabiane na mieszkania, często bardzo designerskie. Lokalizacja mews’ów sprawia, że nie są to tanie nieruchomości i nie każdy może sobie na nie pozwolić.

Obecnie określenie mews stosuje się do ulicy wzdłuż której ulokowane sa te stajnio-domy, ale też do określenia typu nieruchomości (mews house). Typowy mews jest nieduży i ma ok 90-140 mkw (1000-1500 stóp kw). Zazwyczaj jest dwu- lub trzy- piętrowy i nie posiada ogródka, aczkolwiek są wyjątki. Wielu obecnych właścicieli pozostawiło drzwi garażowe na zewnątrz swoich domów, w środku jednak przestrzenie te zaadoptowane zostały na mieszkania.

Do mews’ów zaglądaliśmy podczas naszych spacerów po Londynie. Na pierwszy natknęliśmy się w Holland Park (Holland Park Mews) i wtedy jeszcze nie wiedzieliśmy co to jest, ale mimo iż chwilę wcześniej zachwycaliśmy się przepięknymi rezydencjami Holland Park, to już wtedy ta mała niepozorna uliczka zrobiła na nas wrażenie. Kolejne jakie obejrzycie na zdjęciach to uliczki w Mayfair, Belgravia i Notting Hill. Mieszkania znajdują się przy samej ulicy więc przy odrobinie szczęście (czyli gdy właściciel nie zasunął szczelnie rolety) można zajrzeć do środka. Jeśli zaś macie ochotę obejrzeć jak można przerobić stajnie na mieszkanie warto obejrzeć kilka na stronach londyńskich agencji nieruchomości.